Haluk' un Amentüsü

Tevfik Fikret ve Haluk

tevfik fikret`' in oğlu haluk' a yazdığı `haluk' un defteri`n de yer alan şiirlerinden biridir. fikret bu şiirde aslında oğluna inanmıştır ve onu gelecek neslin ışığı olarak görmüştür, oğlu haluk ise ilerleyen zamanda babasını yanıltıp okumak için gittiği `abd`' ye yerleşip papaz olmuş ve bir daha türkiye' ye dönmemiştir. bunları bildikten sonra okudugunda insanı çok üzen tevfik fikret şiiridir. bir digeri de haluk' un vedasıdır. O da bu şiir kadar etkileyicidir  birde kendi haline bakıp da okuduğunda, yani empati yaptığında insanı çok fazla üzen, kıran, paramparça eden şiirdir. ve nedense kaç gündiür her okuduğumda hep kendi sukut- u hayallerimi düşünüyorum.
şiir ise,

tevfik fikret

Bir yaratıcı güç var, ulu ve akpak, 
Kutsal ve yüce, ona vicdanla inandım. 
“yeryüzü vatanım, insan soyu milletimdir benim”
Ancak böyle düşünenin insan olacağına inandım. 
Şeytan da biziz cin de, ne şeytan ne melek var; 
Dünya dönecek cennete insanla, inandım. 
Yaradılışta evrim hep var, hep olmuş, hep olacak; 
Ben buna Tevrat'la, İncil'le, Kuran'la inandım. 
“tekmil insanlar kardeşi birbirinin"... Bu bir hayal !
Olsun; ben o hayale de bin canla inandım. 
"insan eti yenmez"; bu avuntuya içimden 
Bir an için geçmişimi unuttum da inandım. 
Kan şiddeti besler, şiddet kanı... Bu düşmanlık 
Kan ateşidir, kanla sönmez, inandım. 
Kuşkusuz bu öldürülen yaşamı, apaydınlık 
Bir yeniden doğuş izleyecektir, buna imanla inandım 
Aklın, 0 büyük sihirbazın hüneri önünde 
Yok olacak, gerçek dışı ne varsa, inandım. 
Karanlıklar sönecek, yanacak gerçek ışığı, 
Patlayan bir volkan gibi, bir anda, inandım 
Kollar ve boyunlar çözülecek. Ezenin yumruğu 
Şangırtılı zincirlerle bağlanacak, inandım. 
Bir gün teknik, şu kara toprağı altın yapacak 
Ne olacaksa bilim gücüyle olacak ... İnandım. 

Tevfik FİKRET (1867-1915) 
(Günümüz Türkçesiyle )